«پاملا الکیک» بازیگر و خواننده لبنانی قرار است در سریال ۱۶ قسمتی محمدحسین لطیفی در نقش یک شاهزاده فرانسوی بازی کند.
پیک خبر: «پاملا الکیک» بازیگر و خواننده لبنانی قرار است در سریال ۱۶ قسمتی محمدحسین لطیفی در نقش یک شاهزاده فرانسوی بازی کند. به نقل از پایگاه خبری النشره لبنان، پاملا الکیک بازیگر و خواننده لبنانی قرار است در سریال ۱۶ قسمتی محمدحسین لطیفی بازی کند.الکیک که قرار است تنها در ۸ قسمت سریال «ساخت ایران» بازی کند، گفته است: در این سریال پیر داغر بازیگر مشهور لبنانی نیز بازی می‌کند.
وی افزوده است: پیر داغر نقش یک لرد و من نقش یک شاهزاده فرانسوی را بازی می‌کنم و این کار کمدی است و قرار است در آن به زبان فارسی سخن بگویم.
این بازیگر لبنانی با بیان اینکه از سخن گفتن به زبان فارسی در این سریال خوشحال است، تصریح کرده: با سرعت زبان فارسی را یاد گرفتم و این زبان، زبان سختی نیست.
وی همچنین درباره قراردادی که با محمدحسین لطیفی بسته، گفته است: مبلغ قرار داد من نسبت به نقشم خیلی خیلی بیشتر از لبنان است.
بنابر این گزارش، پاملا الکیک خواننده و بازیگر مسیحی لبنان، معروف به بازی در نقش‌های جری، بعضا غیراخلاقی و غیرکلیشه‌ای است و معلوم نیست این سریال با حضور این بازیگر می‌تواند پروانه نمایش بگیرد.
سریال «ساخت ایران» دومین مجموعه‌ای است که توسط لطیفی برای عرضه از طریق شبکه نمایش خانگی تولید می‌شود و قرار است بخش‌هایی از سریال «ساخت ایران» که با مضمون و فضایی کمدی ساخته می‌شود، در فرانسه تصویربرداری شود.
در خلاصه داستان این سریال آمده است: محسن دزد خرده پایی است که روزی از روزها شاهد تصادف اتومبیل با مردی میانسال است وی کیف مرد مجروح را می رباید و تصمیم می گیرد با مدارک درون کیف زندگی تازه ای برای خود رقم زند.
كامران تفتي حضور در عرصه بازيگري براي من به نوعي توفيق اجباري است.
پیک خبر: كامران تفتي، بازيگر تلويزيون تئاتر و سينما در گفتگو با خبرنگار حوزه راديو تلويزيون باشگاه خبرنگاران گفت: در كودكي با هنر بازيگري آشنا و بعد از اتمام تحصيلات از آنجائيكه پدرم در اين حرفه مشغول بوده توانستم در عرصه بازيگري كه به نوعي توفيق اجباري است وارد شوم.
وي گفت: معتقدم كارهايي كه با قلب و جان انجام شود ارتباط خوبي را با مخاطب برقرار كرده سريال "زير هشت" كه از ساخته‌هاي سيروس مقدم است را به خاطر متن خوب و خلاقانه و كاراكتور متفاوت آن بسيار دوست دارم.
بازيگر سريال پروانه گفت: اجرا در تئاتر براي من مهمتر از سينما و تلويزيون و حياتي تر از نفس كشيدن است در سال گذشته دو اثر و امسال يك كار را روي صحنه اجرا كرده‌ام.
تفتي خاطر نشان كرد: سريال ستاره حيات بعد از اتمام سريال پروانه از شبكه 3 سيما روي آنتن مي‌رود كه در آن نقش يك تكنسين اورژانس را در كنار نيما رئيسي ايفا مي‌كنم و سريال شب شيشه‌اي نيز از اواسط تير ماه در تلويزيون آماده پخش است.
نیما بانکی و لیلی رشیدی، سوسن تسلیمی و داریوش فرهنگ، خسرو شکیبایی و تانیا جوهری، آیدین آغداشلو و شهره آغداشلو، ابوالفضل پورعرب و آناهیتا نعمتی، بابک ریاحی پور و مهتاب کرامتی، یوسف مرادیان و سارا خویینی‌ها، فریبرز عرب نیا و آتنه فقیه نصیری و عسل بدیعی
نیما بانکی/ لیلی رشیدی
خانم رشیدی سوای این که دختر احترام‌السادات برومند و داود رشیدی است و از بچگی در محافل هنری بزرگ شده، بازیگر خوبی هم هست. بیشتر ما او را با «مادرخانمی زی‌زی‌گولو» می‌شناسیم. اما بعضی‌ها شاید بولتن جشنواره فیلم کودک را به یاد بیاورند که عکسهای کودکی او را در کنار لیلا حاتمی به چاپ رسانده بود. این دو لیلی و لیلای محبوب، از کودکی همبازی بوده‌اند؛ هرچند بعدها، لیلی یک چهره تلویزیونی شد اما لیلا یک ستاره سینما. لیلی رشیدی همسر پیشین نیما بانکی است که به اندازه رشیدی مشهور نیست اما در عکاسی استعداد داشت و رفته‌رفته در کارش به موفقیت دست پیدا کرد تا اینکه امروزه به چهره‌ای مطرح در عالم تبلیغات تبدیل شده است. نیما بانکی را اگر از «پراید تهران یازده» به یاد نداشته باشید، در آگهی‌های سامسونگ با لباس برزیل، یا با کت و شلوار در حالی که پایش را از قاب ال‌سی‌دی بیرون گذاشته، دیده‌اید. حاصل زندگی مشترک این دو، پسری است که با مادرش پیش خانواده رشیدی زندگی می‌کند.
سوسن تسلیمی/داریوش فرهنگ
سی و پنج سال پیش، داریوش فرهنگ آدم خیلی معروفی بود و سوسن تسلیمی را کسی نمی‌شناخت، اما پس از ازدواج و در سالهای دهه شصت، ماجرا برعکس شد و تسلیمی شهرتی فراوان پیدا کرد. در این سال‌ها اگرچه داریوش فرهنگ فیلمساز بود و بعضی کارهایش خیلی مطرح شد، اما حضور ثابت تسلیمی در فیلم‌های بهرام بیضایی، این بازیگر هنرمند را به اوج رساند. این دو که از طریق گروه تئاتر پیاده با همدیگر آشنا شده بودند، پس از مدت‌ها زندگی مشترک سرانجام فرصت پیدا کردند تا در فیلم «شاید وقتی دیگر» ساخته بهرام بیضایی، نقش زن و شوهر را بازی کنند. تسلیمی، پس از این فیلم، به همراه فرزندش عازم سوئدشد و امروز یکی از چهره‌های سرشناس تئاتر سوئد است. اما داریوش فرهنگ مانده و فیلم‌سازی و بازیگری را تا امروز ادامه داده است.
خسرو شکیبایی/تانیا جوهری
شاید خیلی‌ها ندانند که شکیبایی در دهه 40 کار خودش را با دوبلوری شروع کرد و پس از ناکامی در این رشته به تئاتر رفت و سال‌ها گذشت تا دوباره با فیلم «خط قرمز» مسعود کیمیایی به سینما بازگشت. تانیا جوهری هم در همان سالهای دهه 50 بازیگر تئاتر بود. این رابطه که منجر به ازدواج شد، چندان خبرساز نبود؛ چون هیچ یک از این دو، آدم‌های معروفی نبودند و در سالهای بعد در حرفه‌شان سرشناس شدند. شکیبایی کماکان یکی از بازیگران محبوب و سرشناس سینمای ایران است اما تانیا جوهری در سالهای اخیر بسیار کم‌کار شده است. جالب است که مشهورترین فیلم شکیبایی یعنی«هامون»، داستان مرد روشنفکری است که تمایلی برای جدایی از همسرش ندارد اما زن و خانواده‌اش اصرار دارند که این جدایی هر چه زودتر اتفاق بیفتد.
آیدین آغداشلو/شهره آغداشلو
آیدین آغداشلو که نقاش، طراح، گرافیست و نویسنده‌ای تواناست، سال‌ها قبل، پس از یک ازدواج ناموفق و در حالی که دختری به نام تارا داشت، با شهره آغداشلو ازدواج کرد. شهره در فیلم‌های علی حاتمی (سوته‌دلان) و عباس کیارستمی (گزارش) بازی کرده بود و با تحسین مواجه شده بود و کم‌کم داشت به بازیگری توانا تبدیل می‌شد. شهره آغداشلو که با بازی در فیلم «خانه‌ای از شن و مه» و نامزدی اسکار، امروزه یک بازیگر معتبر در عرصه جهانی است، از آیدین جدا شد و مجددا ازدواج کرد و خدا دختری به او داده که ظاهرا آن هم اسمش تارا است. شهره آغداشلو در تمام گفت وگوهایش همواره از آیدین آغداشلو به عنوان کسی یاد کرده است که دوران سعادتمندی را با هم سپری کردند؛ بر خلاف عادت بسیار زشتی که خیلی‌ها دارند و پس از جدایی، با لحنی زننده درباره همسر سابقشان صحبت می‌کنند. ظاهرا نه ازدواج و نه جدایی این دو، در مسیر پیشرفت حرفه‌ای‌شان هیچ تاثیری نگذاشته و هر دو همچنان از چهره‌های فعال در حیطه کاری خود هستند.
ابوالفضل پورعرب/ آناهیتا نعمتی
زمانی که ابوالفضل پورعرب با آناهیتا نعمتی ازدواج کرد، بازیگر بسیار معروفی بود. او محبوبیتش را که با بازی در فیلم «عروس»، ساخته‌ی بهروز افخمی، به دست آورده بود؛ تا سال‌ها حفظ‌کرد. از آن طرف، آناهیتا نعمتی تازه با فیلم خوش‌ساخت «هیوا»، ساخته‌ی رسول ملاقلی‌پور، وارد سینما شده بود و به عنوان یک چهره جوان و بااستعداد، اول راه بود. از این ماجرا حدود 8 سال می‌گذرد. ابوالفضل پورعرب از آن زمان، سیر نزولی را در کارش تجربه کرد و آناهیتا نعمتی هم در حاشیه‌ی سینمای ایران به کار خود ادامه داد. حالا این روزها پس از سال‌ها جدایی این زوج هنرمند، هم آناهیتا نعمتی دوباره به سینمای جدی بازگشته و هم ابوالفضل پورعرب در تلویزیون پرکارتر شده است.
بابک ریاحی پور/مهتاب کرامتی
بابک ریاحی پور یکی از معروف‌ترین نوازنده‌های ایرانی با ساز تخصصی گیتار باس است و در زمینه موسیقی راک فعالیت می‌کند. او در آلمان موسیقی را آموخته، آن را در ایران ادامه داده و با خواننده‌هایی مثل محمد نوری و گروه‌هایی مثل اوهام و آویژه که نوعی موسیقی تلفیقی را دنبال می‌کرد‌ه‌اند، همکاری داشته است. مهتاب کرامتی از سال 1377 با بازی در فیلم «مردی از جنس بلور» پایش به سینمای ایران باز شد. جالب این که ریاحی پور زودتر از کرامتی به سینما آمده بود. او در سال 1374 برای موسیقی فیلم «فاتح» نوازندگی کرده بود؛ کاری که بعدها ریاحی پور کمتر سراغ آن رفت. ولی مهتاب کرامتی با جدیت، حضور در سینما و تلویزیون را ادامه داد و رشد کرد و خیلی زود به ستاره سینمای ایران تبدیل شد. حالا مهتاب کرامتی تنها زندگی می‌کند و علاوه بر بازیگری و فعالیت در یونیسف، در یک موسسه طراحی و تولید لباس هم حسابی مشغول است
یوسف مرادیان / سارا خویینی‌ها
از سارا خویینی‌ها فیلم پر حرف و حدیث «نقاب» اکران شد که داستانش درباره سوء استفاده‌های متقلبانه از موضوع ازدواج بود. چندی پیش از تلویزیون هم سریالی پخش می‌شد که داستانش درباره سیاوش و رستم شاهنامه بود و نقش سیاوش را مرادیان بازی می‌کرد. خویینی‌ها در «معصومیت از دست رفته» هم بازی خوبی داشت اما نقشی که مرادیان در «سربازهای جمعه» بازی کرد، به هر دلیل، آن قدر کوتاه شد که اصلا به چشم نیامد. این دو بازیگر که زمانی با یکدیگر زیر یک سقف زندگی می‌کردند، سرانجام از هم جدا شدند و امروزه به فعالیت قبلی‌شان که همان بازیگری در سینما و تلویزیون است ادامه می‌دهند؛ از جمله خویینی‌ها که چهره‌اش را در نقش اصلی «بی‌صدا فریاد کن» حتما دیده‌اید.
فریبرز عرب نیا/آتنه فقیه نصیری/ عسل بدیعی
این 3 بازیگر، معروف‌تر از آن هستند که بخواهیم معرفی‌شان کنیم. فریبرز عرب‌نیا به ترتیب با آتنه فقیه‌نصیری و عسل بدیعی ازدواج کرد و از آنها جدا شد.عرب‌نیا که اغلب، او را با بازی‌های چشمگیرش در فیلم‌های مسعود کیمیایی، مانند«سلطان» و «ضیافت»، به خاطر می‌آورند، در فیلمی با موضوع طلاق نیز ایفای نقش کرده است. او در این فیلم (هزاران زن مثل من)، از همسرش (نیکی کریمی) جدا شده و مانع احقاق حق او برای تصاحب بچه می‌شود. آتنه فقیه‌نصیری نیز که در فیلم‌ها و سریال‌های متعددی ایفای نقش کرده است، با بازی خوبش در نقش «خاله سارا» در یک سریال تلویزیونی، نگاه‌ها را به خود متوجه کرد. درخشش عسل بدیعی نیز از بازی در فیلم «بودن یا نبودن»، ساخته‌ی کیانوش عیاری، شروع شد.
[url=http://pcobux.pcomoney.com/?r=mj2013][img]http://pcobux.pcomoney.com/includes/img/120x240.gif[/img][/url]
برادران لومیر در سال ۱۸۹۵ سینماتوگراف(اولین دوربین فیلم برداری) را اختراع کردند. هرچند نمی‌توان این دو برادر فرانسوی را یگانه افرادی دانست که به پیدایش هنر سینما کمک کردند. پیدایش سینما و فن فیلمبرداری خود مرهون پیشرفت‌های بسیار زیادی هم در عرصهُ تکامل نگاتیو بود و هم تکامل دستگاه‌های اولیه عکاسی. بطوریکه نمی‌توان قاطعانه از یک نفر به‌عنوان مخترع سینما نام برد. دستگاه‌هایی همچون کینتوسکوپ، ویتاسکوپ و بایوسکوپ همگی در پیدایش دستگاه سینماتوگراف موثر بوده‌اند.
برادران لومیر خود ده‌ها فیلم کوتاه ساختند که همهُ آنها صرفاً از یک نما تشکیل می‌شد و قطع و وصل و تدوین در آنها وجود نداشت. از جملهٔ این فیلم‌ها می‌توانیم به "ورود قطار به ایستگاه"(که به عنوان اولین فیلم ساخته شده به دست بشر محسوب می‌شود)، "خروج قایق از لنگرگاه"، "غذا خوردن کودک" و "خروج کارگران از کارخانه" اشاره کنیم.
پس از لومیرها، ژرژ مه‌لیس باعث تکامل فن سینما شد. دیدگاه مه‌لیس نسبت به سینما یک دیدگاه تئاتری بود. او پرده‌های گوناگونی از نمایش را فیلمبرداری می‌کرد و سپس این پرده‌ها را به یکدیگر متصل می‌کرد. ژرژ مه‌لیس همچنین پدیدآورنده فن تروکاژ در سینماست.
پس از مه‌لیس، ادوین اس پورتر باعث تکامل بنیادین و ساختاری سینما شد. او با ساختن فیلم‌های "زندگی آتش‌نشان آمریکایی" و "سرقت بزرگ قطار" سینما را به عنوان پدیده‌ای که امروزه می‌شناسیم معرفی کرد. سینمای پورتر دیگر ارتباطی به تئاتر نداشت، بلکه به هنری مستقل و جدید تبدیل شده بود. پورتر، پیشگام فن تدوین فیلم نیز می‌باشد. راهی که او در سینما آغاز کرد در نهایت به سینمای داستان‌گوی هالیوود منجر شد.
[url=http://pcobux.pcomoney.com/?r=mj2013][img]http://pcobux.pcomoney.com/includes/img/120x240.gif[/img][/url]
بازیگری چیست؟ انجام یک عمل؟ سوال اینجاست که تمام انسانها بواسطه پویایی شان بازیگر بازیگر هستند؟
پاسخ مثبت است، تمام انسانها بازیگرند. “مارلون براندو” شهیر اولین شغل انسانی را بازیگری می داند زیرا معتقد است برای گرفتن یک آبنبات در سنین کودکی، کودک دست به بازی کردن می زند تا والدین خود را مجبور به خرید آن آبنبات کند یا اینکه رفتار یک تاجر در یک معامله کلان منجر به سود یا زیان او می شود، و رفتار او همان بازیگری است! براندو بازیگری را عملی برای تسهیل روابط اجتماعی می داند که در اجتماع انسان های نخست نیز وجود داشت و در هزاران سال پیش به اشارات و شکلک ها خلاصه می شد، و در دنیای امروز این حرفه به شدت پیچیده تر شده و به همان میزان هنر بازیگری از بازیگری انسان های معمولی جدا شده است. بازیگری به مثابه یک هنر همواره در رشته های تئاتر و سینما مطرح بوده و از دیرباز، یونان باستان، این امر به یک حرفه بدل شده و مفهوم خاصی را پیدا کرده است؛ و معمای این فاصله در مفهوم بازیگری به معنای عام و بازیگری به معنای خاص کلمه، در پذیرفتن این شاخه به عنوان یک حرفه حاوی فنون گوناگون است.
بازیگری بی شک همان انجام رویدادهاست اما بازیگری هنرمندانه انجام یک عمل خلاقه براساس تکنیک می باشد و به همین خاطر است این بازیگری سخت ترین و دشوارترین هنرهاست! به صورتی که بازیگری را با کار در معدن نیز مقایسه می کنند و بسیاری از بازیگران بوده اند که شرایطی سخت تر از کار در معدن را تحمل کرده اند. این شرایط در سینما بیش از تئاتر قابل تامل است زیرا بحث محیط در فیلم، مانند جنگل یا کویر، بازیگر را وادار به تلاشی مضاعف می کند.
در بررسی هنر بازیگری در سینما که همانا اهداف نگارنده در مجموعه مقالات را شامل می شود، نخست باید بررسی اجمالی بر تاریخ بازیگری در تئاتر داشت زیرا سینما عنصر بازیگر را همانند عناصری چون درام، کارگردانی، صحنه آرایی، چهره پردازی، نور و … را از تئاتر به عاریه گرفته است و به قاب خود افزوده!
خاستگاه بازیگری در هنر تئاتر به آیین ها باز می گردد، و نخستین بازیگر و البته درام نویسی که از وجود او اسنادی به جا مانده، “تس پیس” است که اشعاری به نام “دیتیرامب” را می خوانده؛ این اشعار و قطعات نمایشی به صورت آواز همراه با موسیقی در مراسم “دیونوسیای شهر” ، مراسم برگرفته از خدای شراب و باروری، خوانده می شده و همین امر پس ار به وجود آمدن درام نیز ادامه داشته است. یعنی خواندن اشعار دراماتیک بر روی صحنه که بازیگران آن زمان را به داشتن بیانی زیبا و دلنشین ناچار می کرده و تقدم بیان بازیگر بر احساسات و حرکات او را می رساند. در نمایش های عصر “پریکلس” یونان که به دوران طلایی یونانیان مشهور است، بازیگر همان درام نویس بود که به تنهایی بر روی صحنه حضور داشت و با همسرایان که عده ای بین ۱۵ تا ۳۰ نفر بودند نمایش را اجرا می کرد. بعدها بازیگر دوم و سوم توسط درام نویسان بزرگی چون “اشیل” و “سوفوکل” به اجرا اضافه شد و صدای بازیگران به دلیل قرار داشتن ماسک بر روی چهره آنان باز هم اهمیت خود را حفظ کرد.
قرائت خشک و خطابی نمایشنامه های تراژیک توسط بازیگران یک اصل محسوب می شد که به آن “دکلاماسیون” می گفتند و تنها در کمدی ها بود که رفتارهای مضحک، عجیب و غریب و مسخره این اصل زیر پا گذاشته می شد. قابل توجه است که بازیگران آن زمان همگی مرد بودند، بیش از یک نقش را بازی می کردند و سبک بازی آنها غیر واقعی و شیوه پردازانه بود.
بازیگری در زمان یونان باستان به واسطه اینکه چیزی ورای رفتار روزمره مردمان بود به صورت یک هنر و حرفه در آمد اما تحولی نیافت و تکنیک خلاقه ای به آن افزوده نشد، این عدم تحول چند دلیل داشت :
نخست اینکه بازیگر ابزار درام بود. در یونان باستان درام و مفهوم آن یک اصل بود و اجرا یک ابزار فرعی محسوب می شد.
دوم اینکه شعر مایه اصلی درام بود و بازیگران با تاکید بر بیان و گویش های خود آواز همراه با تحریر سر می دادند که این امر موجب تک بعدی شدن آنان به لحاظ تکنیکی می شد.
در برابر یونانی که به عنوان مهد فلسفه، دموکراسی و سیاست نامیده می‌شد؛ روم باستان نیز به تقلید از یونانیان دست به اجرای نمایش هایی براساس درام یونانی زدند. در روم باستان بازیگران به دو دسته بازیگر درام جدی و بازیگر میم تقسیم می شدند. مقصود درام جدی همان تراژدی است و مقصود از میم نیز سرچشمه هنر پانتومیم است که ویژگی های یک کمدی را دارد اما با مضامین و اطواری پیش پاافتاده تر و بازیگران آن نیز از ادا و اطوار و به صورت کلی از بدن خود به جای بیان استفاده می کردند. زنها نیز در نمایش میم به روی صحنه رفتند و بنابر فرهنگ رومیان که سرگرمی اصلی انکار ناپذیر بود، بازیگران میم از فرومایگان و بردگان بودند که برای اشراف نمایش اجرا می کردند.
در این میان ۲ تحول بزرگ در عرصه بازیگری بوجود آمد. نخست اینکه انجمن یا صنف بازیگران در روم تشکیل شد که عضویت هر بازیگری در این انجمن شان و منزلتی خاص به او می بخشید و دوم، به وجود آمدن بازیگران “ستاره” بود. قدرت درام نویسی در روم باستان به اندازه قدرت درام نویسی یونانیان نبود و رومیها با سقوط درام نویسی در سده ی اول پیش از میلاد، بازیگران ستاره را تریبونی برای نمایش‌هایشان کردند تا اجراها مورد استقبال قرار بگیرد. این دو تحول بزرگ در عصر حاضر نیز قابل مشاهده است. پس از این تحولات نیز اغراق در حرکات بازیگر به واسطه عظیم بودن محل اجرا، و بداهه سرایی توسط آن به دلیل خنداندن بیشتر تماشاگر به تکنیک های بازیگری افزوده شد.
بازیگری در عصرهای نخستین حیاتش تبدیل به یک حرفه شد، حرفه ای که به هر جهت نیازمند ویژگی‌هایی خاص داشت و بازیگری که دارای این ویژگی ها نبود باید از صحنه دور می ماند. عمل خلاقه همان وجه تمایز بازیگری به معنای عام و بازیگری به معنای خاص شد و نیز بازیگر به واسطه شهرت، ستاره نامیده شده و تحت بررسی اصناف قرار گرفت.
[url=http://pcobux.pcomoney.com/?r=mj2013][img]http://pcobux.pcomoney.com/includes/img/120x240.gif[/img][/url]
فیلم تلویزونی "سالهای برف و بنفشه" با بازی "سام درخشانی" روز چهاردهم و پانزدهم خرداد ماه از شبکه سه سیما به روی آنتن می‌رود.
پیک خبر: به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران، فیلم تلویزیونی "سالهای برف و بنفشه" 1 و 2 محصول شبکه سه سال 1385 قسمت اول روز سه‌شنبه چهاردهم خرداد و قسمت دوم روز چهارشنبه پانزدهم خرداد ساعت 14:30 از شبکه سه سیما پخش خواهد شد.
گفتنی است؛ "سعید سلطانی" این اثر را کارگردانی کرده است و "سام درخشانی" و "لاله اسکندری" در این فیلم نقش‌آفرینی مردهاند.
در خلاصه این فیلم آمده است که "علی فلاح"، مهندس جوانی که در اروپا در رشته کشاورزی تحصیل کرده به ایران باز می‌گردد و علی‌رغم میل خانواده‌اش برای احیاء و آبادانی زمین پدرش راهی پیشوای ورامین می‌شود.
در روستا، مهندس "فلاح" با دفاع از مستخدم یکی از ملاک و درگیر شدن با آدم‌های تیمسار "امیر‌شاهی" بین اهالی محبوبیت پیدا می‌کند.
.jpg)
